بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

بهترین راه برای یادگیری زبان ترکی استانبولیدر منزل این است که خود را در آن غوطه ور کنید. ما به شما در این کار کمک میکنیم.در این روش شما یک لیست طولانی از واژگان ترکی استانبولی را حفظ نخواهید کرد. شما فقط به زبان جدیدتان می شنوید، صحبت می کنید، می خوانید و می نویسید. به این ترتیب، آماده مکالمات دنیای واقعی می شوید.در این مطلب از پروان آکادمی می خواهیم راهنمای یادگیری زبان ترکی استانبولی را به شما معرفی کنیم.

چرا زبان ترکی یاد بگیریم؟

به تعداد افرادی که زبان دوم را یاد می گیرند، برای این سوال پاسخ وجود دارد. آیا می خواهید از فیلم های Nuri Bilge Ceylan بدون زیرنویس لذت ببرید؟ آیا می خواهید بدون راهنما از مسیر شکست خورده آناتولی خارج شوید؟ آیا در شرف ملاقات با همسر جدید ترک خود هستید؟
آیا می خواهید شعر هر آهنگ Bar?? Manço را که تا به حال ضبط کرده اید یاد بگیرید؟ آیا می خواهید بتوانید برای بهترین معاملات در بازار بزرگ استانبول چانه بزنید؟ هیچ دلیلی وجود ندارد، اما شما باید دلیل خود را پیدا کنید. این کار ضروری است زیرا به شما کمک می کند با انگیزه و متمرکز بمانید. شما می توانید چیزهایی را که به شما مربوط است حفظ کنید و به آنها توجه بیشتری کنید.
اگر می خواهید ترکی یاد بگیرید تا در چشمه موج سواری کنید، به خاطر سپردن لغات مربوط به تجهیزات اداری به شما انگیزه ای برای تلاش کردن نمی دهد. علاوه بر انتخاب واژگان و عبارات اصلی (1000 تا 3000 کلمه که برای گفتار روزمره ضروری است) می توانید با یادگیری صحبت در مورد آنچه برای شما مهم است به ترکی علاقه مند شوید.

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

همه چیز در ذهن شماست

اگر می‌خواهید واقعاً ترکی صحبت کنید، باید آماده اشتباه باشید و از اشتباه کردن نترسید. یادگیری به معنای انجام دادن، تلاش، شکست و تلاش مجدد است. آنچه یودا گفت را فراموش کنید (علاوه بر این، او حتی به سختی می توانست به یک زبان صحبت کند). نکته کلیدی برای دانستن نحوه صحبت کردن به ترکی این است که صرفاً سعی کنید ترکی صحبت کنید، مهم نیست که در ابتدا چقدر احمقانه به نظر برسد.
اشتباه کردن دلیلی برای دلسرد شدن نیست. مطالعات روانشناختی اخیر در مورد نحوه یادگیری ما ساده ترین و مهم ترین نکته را به ما می دهد: استراحت. اگر می توانید با درک نکردن فوری چیزها احساس راحتی کنید، کنجکاوی و لذت بردن از این فرآیند آسان تر است. مهم نیست که چگونه یادگیری را انتخاب می کنید، قرار گرفتن در معرض مداوم و تمرین روزانه همیشه نتایجی را به همراه خواهد داشت.

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

سخن آخر درباره بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی در منزل

بهترین روش یادگیری زبان ترکی استانبولی، قطعا برای هر فرد متفاوت است و نمیتوان یک روش را به عنوان بهترین روش یادگیری پیشنهاد کرد. زبان ترکی استانبولی ازنظر اساتید زبان ترکی یادگیری ترکی برای زبان آموزان سریع صورت می گیرد. اما گرفتن نتیجه مطلوب فقط و فقط به میزان تلاش و رقبت آن فرد در یادگیری زبان ترکی استانبولی بستگی دارد. ویژگی خوبی که انسان دارد این است که اگر بخواهد کار غیر ممکنی را ممکن کند در کوتاه ترین زمان انجامش میدهد و تنها چیزی که برای رسیدن به مقصد نیاز دارد اراده ای قوی میباشد. پس برای یادگیری زبان، اول باید اراده خود را قوی کنید و سپس یادگیری را با برنامه ریزی هدفمند آغاز کنید.
امروزه تعداد کثیری از مردم خود را نیازمند یادگیری زبان ترکی میدانند زیرا کشور ترکیه طی چند سال اخیر در حوزه شغلی افراد زیادی را به خود جذب کرده و به همین علت باعث ایجاد انگیزه برای بعضی از افراد شده است که این زبان شیرین را فرا بگیرند، اما از طرفی برخی از مشکلات مانع یادگیری آن ها میشود. یکی از این مشکلات، ترس از یاد نگرفتن است. و بحث تامین هزینه ها نیز سد دیگری برای افراد علاقه مند به یادگیری زبان ترکی شده است و در آخر نبود آموزشگاه زبان مورد اعتماد مد نظر قرار میگیرد که در ادامه برای هریک راهکارهایی ارائه خواهیم کرد…

گیاه شناسی

گیاه شناسی

اولین نمونه های گوجه سبز در کشور فرانسه از درختان آلویی که میوه های سبز رنگ داشتند بدست آمدند. گوجه سبز نوع تغییر یافته ای از آلو‌های اروپایی می باشد. گوجه سبز درختی خزان پذیر به ارتفاع ??? الی ??? متر است که در فصل بهار شکوفه هایی به رنگ سفید و تقریبا قبل از ظاهر شدن برگ ‌ها تولید می کند. بررسی دقیق از زبان کارشناسان نهالستان آلفا نهال.

میوه گوجه سبز شکلی گرد و مدور و پوستی صاف و براق به رنگ سبز دارد که البته در اثر ماندگاری بر روی درخت و رسیدن بیش از اندازه به سبز، زرد تغییر رنگ می دهد و گاهی در برخی از قسمت های هاله ‌ای از رنگ صورتی، قرمز را نیز به شکل کم رنگ نشان می دهد زمانی که به چنین رنگی در می آید از نظر طعم و مزه نیز ترشی آن کمتر می شود.

این درختان در سن ?-? سالگی به میوه دهی قابل قبولی می رسند و به طور کل عمری تا حدود ?? سال دارند، اما حداکثر تولید اقتصادی و میوه ی آنان تا حدود سن ?? سال است. برای خرید نهال از جهاد کشاورزی میتوانید به سایت ما مراجعه کنید.

انواع روش کاشت درخت گوجه سبز:

بدیهی است که برای باغداران آشنایی با بهترین روش کاشت گوجه سبز، اهمیت فراوانی دارد. پر استفاده‌ ترین روش گسترش درخت گوجه سبز، از نحوه ی پیوند عنوان می‌شود. برای این منظور از درختان با کیفیت، به‌عنوان پیوندک استفاده کرده و آلوچه روی پایه‌ی مناسب پیوند زده می‌شود. اگر خاک محل کاشت سنگین و مرطوب باشد، پایه آلو بهترین گزینه برای این کار است و در خاک‌ های قلیایی و یا آهکی از پایه‌های دو رگه‌ گیری بادام و شلیل استفاده می‌شود.

البته هلو نیز می‌ تواند گزینه‌ ی مناسبی برای پایه این گیاه باشد. کاشت هسته (Greengages) برای به دست آوردن پایه کاربرد دارد. از این رو رسیدن میوه روی درخت اهمیت فراوانی می‌یابد. پس از چیدن آن قسمت گوشتی جدا شده و هسته کاملاً شسته می‌شود. پس از قرارگیری بذرها در مکانی خشک با دمای معمولی، رطوبت آن به کلی از دست می‌رود. سرمادهی برای هسته نیز به منظور کسب توانایی جوانه‌زنی در روند کاشت گوجه سبز ضروری است.

کشت با هسته

در این روش ابتدا میوه باید بر روی درخت برسد. سپس هسته از میوه جدا می شوند تا بقایای میوه کاملا حذف شود. پس از آن هسته ها را در محلی خشک و خنک قرار می دهند تا کاملا خشک شود. بعد باید سه ماه در خاک اره در دمای 5 درجه سانتیگراد قرار بگیرد تا نیاز سرمایی آن برطرف شود و سپس در بستری مناسب، گرم، روشن و به دور از نور مستقیم خورشید کشت شوند.

پیوند زدن

این روش مرسوم ترین روش تکثیر این درخت بوده و در این روش اواخر بهار یا اوایل تابستان که درخت در مرحله پوست انداختن می باشد پیوندک گرفته می شود و بر روی پایه قرار می گیرد. پیوندک باید از درختی تهیه شود که باردهی زیاد دارد و کیفیت میوه آن هم مناسب است. پایه ای که انتخاب می شود، باید متناسب با شرایط خاک باشد. معمولا از درخت گوجه سبز حاصل از تکثیر با هسته به عنوان پایه استفاده می کنند. از درختان دیگر هم می توان استفاده کرد مثل بادادم، زردآلو و… که بسته به شرایط خاک دارد.

قلمه‌زدن درخت گوجه سبز:

روند کاشت نهال گوجه سبز؛ اهمیت بسیاری در تکثیر آن دارد. از این رو رعایت نکات اصولی در این روش اهمیت بسیاری در باردهی و سوددهی آن خواهد داشت. باید پس از خرید نهال مطلوب، ریشه‌های گیاه درون سطل آب به مدت حداقل 2 ساعت قرار داده شوند. پس از این مرحله باید به بررسی ریشه برای حذف قسمت‌های نامعمول پرداخت. پخش ریشه‌ها و خلوت نمودن قسمت مرکزی گیاه به گردش اکسیژن در این قسمت منجر می‌شود. در ادامه باید به حفر گودالی به پهنای دو برابر ریشه‌ها جهت کاشت درخت گوجه سبز اقدام نمود. این گودال باید با عمق اولیه گیاه در خاک همسان باشد.

با بررسی تنه درخت می‌ توان پی برد که عمق قرارگیری گیاه تا چه حدی بوده است. در ادامه درخت از سطل خارج شده و درون گودال قرار می‌گیرد. گرفتن نهال با یک دست و پر کردن گودال با دستی دیگر در این مرحله ضروری است. در این مرحله بررسی خاک اهمیت دارد. این ناحیه نباید خیلی گلی یا ماسه‌ای باشد.

هم چنین وجود مواد مغذی و یا لزوم افزودن خاک گلدان اولیه گیاه در این مرحله باید بررسی شود. ریشه‌ها باید تا پایین تنه به خوبی با خاک پوشانده شوند. از صاف بودن درخت پس از قرارگیری در خاک نیز باید اطمینان حاصل نمود.

پس از قرارگیری کامل نهال گوجه سبز در گودال، روند آبیاری آن آغاز می‌شود و روی خاک با یک لایه کاه مالچ پوشانده خواهد شد. در این مرحله نفوذ آب تا عمق مطلوب ضروری است. با بستن نهال تازه کاشت شده به یک چوب، پایداری و رشد آن کنترل می‌شود. در سال سوم یا چهارم و با قطور شدن تنه، دیگر به این پایه چوبی کمکی نیازی نخواهد بود.

آیا پرورش درخت گوجه سبز در باغچه امکان پذیر است؟

برای برخی که به میوه این گیاه علاقه دارند، امکان کاشت آن در گلدان و یا باغچه‌های منازل را ارزیابی می‌کنند. لازم به توضیح است که باید از انواع مناسب آن برای منظور کاشت نهال گوجه سبز استفاده نمود. رعایت شرایط آب و هوایی، جنس خاک، کود، هرس و مراقبت‌ها در دوره برداشت اهمیت بسیاری دارد.

نحوه‌ی آبیاری نهال و درخت بالغ گوجه سبز:

در حین کاشت نهال گوجه سبز؛ آبیاری منظم و عمیق اهمیت فراوانی دارد به دلیل آن که گیاه هنوز نا بالغ است.

در صورت عدم استفاده از روش‌های صحیح آبیاری می‌توان انتظار داشت که گیاه خشک شود یا ریشه‌های آن عمق بسیاری پیدا کند.

درخت بالغ این گیاه به آبیاری زیاد نیازی نخواهد داشت گرچه در این زمینه نباید غافل شد تا هم چنان گیاه با معضل خشکی مواجه نشود.

مشکل خشکی با دیدن کوچک شدن و چروک خوردن میوه‌ها قابل رویت خواهد بود.

آفات و بیماریهای درخت گوجه سبز

از بین آفات می‌توان به آفاتی همچون شته، کنه‌های گیاهی، شپشک‌های گیاهی اشاره کرد و در بین بیماری‌ها نیز از انواع بیماری‌های لکه برگی قارچی و باکتریایی، پوسیدگی قهوه‌ای گل و میوه‌های جوان، قانقاریا و پوسیدگی طوقه می‌توان نام برد. برای مقابله با لاروهای زمستان، بیل زدن و زیر رو کردن خاک اطراف درختان مفید است.

هر چقدر بیشتر از درخت و نهال خود مراقبت داشته باشید کمتر دچار آفات و بیماری ها می شود. آفات و بیماری هایی که درخت گوجه سبز را تهدید می کند عبارت است از؛  شته، کنه‌های گیاهی،کرم آلو، زنبور سیاه گوجه، شپشک‌های گیاهی و …

درخت گوجه سبز ممکن است با بیماری های قارچی و باکتریایی مختلف مثل قانقاریا و پوسیدگی طوقه و یا گل هم درگیر شود که سلامتی درخت و میوه های آن را به خطر می اندازد.

برای حفظ سلامت درخت باید در زمان مناسب درخت سمپاشی شود تا از این خطرات احتمالی پیشگیری به عمل آید.

کرم آلو: این آفت جوانه ها را مورد حمله قرار می دهد. بدین صورت که کرم ها وارد میوه شده و از گوشت میوه تغذیه می کنند. میوه چون می خواهد به این موضوع عکس العمل نشان دهد از داخل خود صمغی ترشح می کند.

شپشک سان خوزه: این آفت علاوه بر گوجه سبز سیب، گلابی و هلو را نیز مورد خسارت قرار می دهد. این شپش خرطوم خود را در نسج گیاه فرو می کند و خسارت ایجاد می کند.

زنبور سیاه گوجه: میزبانان این آفت گوجه سبز، زرد آلو و آلو هستند که لارو یا کرم این حشره از مغز و هسته آن ها استفاده می کند.

باغداری و مراقبت‌های لازم از آفات و بیماری‌های درختان گوجه سبز

در مرحله کاشت درخت گوجه سبز؛ مراقبت‌ های داشت اهمیت بسیاری در بهبود بارداری و افزایش طول عمر گیاه دارد. برای مقابله با زنبور گوجه، مبارزه شیمیایی پیشنهاد می‌گردد. البته این امر باید با هماهنگی از طریق کارشناسان حفظ نباتات و نیز کلینیک‌های گیاه پزشکی صورت پذیرد. برای استفاده از سموم دفع آفات، اطلاع از میزان دقیق آن حائز اهمیت است.

همچنین شته‌ها که نوعی حشرات مکنده هستند، در اواسط فروردین در پشت برگ‌ها و یا حتی روی شاخه‌های درخت قابل رویت هستند. تغذیه این حشرات از شیره گیاه، پیچیدگی برگ‌ها، سرشاخه‌ها، ترشح عسلک و دوده‌ای شدن برگ‌ها را منجر می‌شود که ریزش شکوفه‌ها و یا میوه‌های تازه را به همراه خواهد داشت.

از این رو به کارگیری حشرات شته خوار برای دفع این آفت نظیر کفشدوزک، زنبورها، مگس‌های پارازیت و بالتوری‌های شکارگر برای کنترل طبیعی آن جایگزین مناسبی برای محصولات شیمیایی خواهد بود. البته اگر کنترل آن با روش طبیعی ممکن نبود، استفاده از سپماشی به صورت مه‌پاشی با فشار اندک، راه حل جایگزین عنوان می‌شود. برای رفع شپشک‌ها از تنه این درخت گوجه سبز نیز مبارزه مکانیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به این صورت که پاک کردن تنه‌ها و شاخه‌های اصلی با اسکاچ نرم و حذف سرشاخه‌های آلوده انجام می‌شود. در صورتی که این راه پاسخگوی مشکل نباشد، هم چنان استفاده از گزینه سموم شیمیایی به‌صورت کنترل شده امکان‌پذیر خواهد بود.

خاک

گوجه سبز برای رشد به خاک لمونی نیاز دارد. البته این درخت توانایی تحمل هر نوع خاکی را به شرط زهکش مناسب دارد و می تواند در خاک های مرطوب و سنگین هم رشد کند. اما به طور کلی در خاک غنی از مواد غذایی با زهکش مناسب بهترین رشد را دارد. در ضمن درخت به آب ایستایی نیز حساس است.

دما

با توجه به رقم درخت و این که بومی نواحی معتدل سرد بوده قادر است سرما را تحمل کند و برای گلدهی و میوه دهی نیاز به یک دوره سرما دارد. البته قادر است دمای زیاد را نیز تحمل نماید. به طور کلی در زمستان دمای تا -30 درجه سانتیگراد و در تابستان تا حدود 40 درجه را در صورت نبود تنش خشکی و کم آبی قادر است تحمل کند.

آبیاری

پس از کاشت نهال گوجه سبز و در طی سال اول بعد از کاشت می بایست آبیاری به شکل منظم و مرتب انجام شود تا ریشه های درخت به خوبی توسعه پیدا کنند. یعنی هفته ای دو مرتبه به شکل عمیق آبیاری شود. در طی فصل رشد می توان این درختان را هر ?-? هفته یکبار به شکل عمقی آبیاری کرد. آبیاری مناسب موجب رشد و میوه دهی خوب و میوه های پر آب می شود.

شرایط اقلیمی و خاکی

از نظر مقاومت در برابر سرماى زمستان، انواع آلو و گوجه سبز مشابه سیب وآلبالو هستند و نیازهاى سرمائى آنها بر حسب رقم با 500 تا 1800 ساعت دماى کمتر از 7 درجه سانتیگراد برآورده می شود‌.

این گیاهان به طور کلى خاک هاى لمونى شنى را ترجیح می دهند و خاک هاى سنگین و مرطوب را بهتر از دیگر میوه هاى هسته ‌دار تحمل می کنند.

شرایط کاشت

بر حسب میزان رشد آن، فاصله درختان آلو و گوجه ?-? متر می باشد. در کشورهاى خارج توانسته اند در شرایط بسیار مناسب تا ?? تن در هکتار محصول برداشت کنند ولى در ایران معمولاً میزان محصول از ?-? تن در هکتار بیشتر نمی شود.

خاک و کود مورد نیاز درخت گوجه سبز :

اگرچه این درختان خاکی غنی با زهکش خوب را ترجیح می‌دهند، اما اگر زهکش خاک خوب باشد تقریبا هر نوع از خاک را تحمل کرده و در آن رشد می‌کنند. هنگام کاشت نهال و برای پر کردن گودال محل کاشت می‌توان از مخلوط خاک معمولی، خاک برگ، ?? درصد شن استفاده کرد. در باغات تجاری درختان گوجه سبز بدین صورت برای کوددهی عمل می‌شود که ابتدا هنگام احداث باغ و برای درختان جدید کاشته شده از ??? گرم کلسیم آمونیم نیترات، ??? گرم سوپر فسفات، ??? گرم موریت پتاس و ?? کیلوگرم خاک برگ استفاده می‌شود. سپس به ازای هر سال از سن درخت همین مقدار به مقادیر فوق اضافه می‌شود.

انواع هرس درخت گوجه سبز:

به‌منظور حذف شاخه‌های آفت زده و یا خشک، برای هوادهی بهتر گیاه، ایجاد تعادل بین شاخه‌ها و ریشه، جوان‌سازی درخت برای باردهی بهتر و بسیاری دلایل دیگر هرس نمودن درخت ضروری است.

از این رو پس از کاشت درخت گوجه سبز، تا سن پنجم احتیاج زیادی به هرس احساس نمی‌شود اما پس از اولین کاشت به سربرداری آن نیاز خواهد بود. هرس این درخت در حالت میانه بوده یعنی نه زیاد و نه کم است. ساقه‌های نرک، در رویش سالانه، سبز و منعطف می‌شوند که پس از انجام هرس‌های شدید این پدیده ظهور می‌کند. برای تحریک گیاه در صورت کاهش میوه دهی، سرزنی آن پس از چند سال باردهی اهمیت فراوانی دارد. لازم به تذکر است که کوددهی زیاد به همراه هرس شدید می‌تواند به کاهش باردهی و تولید بیش از اندازه شاخه‌های گیاه منجر شود.

همچنین میتوان از انواع محصولات زیر هم که ارقام گردو میباشند برای کاشت استفاده کرد.

https://alphanahal.ir/walnut-seedlings/

چگونه درخت به بکاریم؟

چگونه درخت به بکاریم؟

طبق نظر و تحقیقات مهندسین نهالستان آلفا نهال :درخت به از خانواده سیب است و به شکل درختچه رشد می کند. میوه به از نوع گلسرخ هاست و اولین بار در جنوب اروپا و آسیای صغیر دیده شده است. به نسبت سیب و گلابی مقاومت کمتری در برابر سرما دارد و سرمای بیشتر از 100 تا 400 ساعت می تواند به جوانه های این میوه آسیب بزند. درخت به پس از چهار تا پنج سال میوه می دهند و این باروری تا حدود چهل یا پنجاه سال ادامه خواهد داشت. درخت به خودبارور است.

به میوه ای بسیار مفید و حاوی کربوهیدرات ها، فیبر، چربی، پروتئین، ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین)، ویتامین B5، ویتامین B6، ویتامین B9 (اسید فولیک)، ویتامین C، کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی می باشد.

انواع به و درخت به

میوه به نیز مانند بسیاری از انواع میوه، گونه‌های مختلفی دارد؛ از این میان می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد؛

به اصفهان؛ شکل بیضی دارد و از انواع پربار است، از سال دوم به بار می‌نشیند و نسبتاً به کم‌آبی و سرما نسبتاً مقاومت دارد.

به آذربایجان؛ این نوع نیز از گونه‌های پربار است و طعمی ترش و آبدار دارد. شکل این به، گرد است. برای کاشت در مناطق سردتر مناسب است و مقاومت خوبی در برابر سرما و خشکی دارد.

به شاهرود؛ این گونه طعم شیرین‌ تر و کم‌ آب‌ تر دارد و نسبت به گونه‌ های قبلی کوچکتر است.

به آناناسی؛ این گونه شکلی کشیده‌تر و رنگ سبز دارد و شبیه به گلابی بوده و خاستگاه آن منطقه بالکان است.

درخت به آمریکایی؛ این گونه همانطور که از نامش پیداست خاستگاهش آمریکا بوده و گونه‌ای اصلاح نژاد شده است. شکل گردی داشته و گونه‌ای بسیار پربار است.

به لیمو؛ این نوع دارای عطر خاصی است که بسیار معطر بوده و از برگ‌های آن به‌ عنوان دمنوش استفاده می‌شود و امکان پرورش در گلدان را نیز دارد.

به ایتالیایی؛ خاستگاه این به ایتالیا بوده، میوه آن درشت، سنگین و پربار است.

به قرمز؛ این نوع به با رنگ قرمز خود متمایز است. خاستگاه آن ایتالیا بوده و مقاومت خوبی نسبت به خشکی داشته و صرفه اقتصادی دارد.

https://alphanahal.ir/خرید-نهال/

انواع کاشت نهال به چیست:

درخت به با نام علمی« Cydonia oblonga» با ارتفاع متوسط خود، عموماً از سال سوم یا چهارم کاشت میوه می‌دهد و برای کاشت نهال به، روش‌های مختلفی وجود دارد که با اتخاذ این روش‌ها و رعایت شرایط و نکاتی که در بالا به آن اشاره شد و در ادامه به آن‌ها پرداخته خواهد شد، می‌ توانیم درخت به بالغ و باروری داشته باشیم. جهت کاشت به که برگ‌ها و میوه‌ های کرکی دارد، می‌ توان از روش‌های مختلفی مانند؛ کاشت بذر، قلمه زدن، پاجوش درخت به، پیوند زدن و خواباندن بهره مند شد.

درخت به را مانند اکثر درختان دیگر می توان از راه های گوناگونی نظیر قلمه، پاجوش، پیوند وخوابانیدن ازدیاد بخشید. پیوند هایی که برای به مناسب  تر است به ترتیب شکمی و اسکنه ای است. قلمه های خشبی و نیمه خشبی نیز برای قرمه زدن درخت به مناسب است.  لازم به ذکر است که باید قلمه های خشبی را در اواخر پاییز تا اوایل زمستان به اندازه 25 سانتی متر و قلمه های نیمه خشبی را باید اواسط تابستان تا اوایل پاییز به اندازه 15-12 سانتی متر تهیه کرد. بهتر است درختان به را با فاصله پنج تا شش متر از یکدیگر بکارید

نکته: باید در انتهای قلمه نیمه خشبی سه تا چهار برگ باقی بماند.

کاشت بذر به:

برای پرورش درخت به از طریق بذر، نیاز است که دانه‌های به را از داخل میوه آن خارج ساخته، آن‌ها را شسته تا ذرات گوشت میوه روی دانه‌ها باقی نماند، سپس در جایی خنک به مدت یک یا دو روز قرار داده تا خشک شوند. آنگاه داخل یک کیسه نایلونی، مانند زیپ‌ کیپ را تا ¾ از ماسه مرطوب یا خزه اسفنجی تمیز پر کرده و دانه‌ها را در آن بگذارید و درب کیسه را بسته و کیسه را به مدت تقریباً 3 ماه در یخچال قرار دهید.

بعد از این مدت 1 یا 2 دانه را در یک گلدان با خاک مخلوط کاشته و گلدان را کنار پنجره خود قرار دهید. به یاد داشته باشید دانه‌ های به باید در عمق یک سانتی‌متر از سطح خاک گلدان کاشته شوند. هنگامی که دانه‌ها جوانه زد و رشد کرد و دارای دو برگ شد، زمان آن رسیده است که گیاهان کوچک را به داخل خاک باغچه یا باغ منتقل نمایید.

https://alphanahal.ir/quince-seedlings/

کاشت از طریق قلمه زدن:

قلمه زدن؛ روشی دیگر برای کاشت درخت به، استفاده از روش قلمه‌زدن است. به این صورت که می‌ توان از دو نوع قلمه چوبی و قلمه نیمه‌چوبی استفاده کرد. قلمه‌ها باید بدون برگ باشند و زمان گرفتن قلمه چوبی در آواخر پاییز و اوایل زمستان است و زمان گرفتن قلمه نیمه‌چوبی، از اواخر تابستان تا اوایل پاییز است.

در هنگام گرفتن قلمه باید دقت کنید که از زیر گره‌ای که روی ساقه است، برش بزنید و در انتهای قلمه می‌ توانید قسمتی از پوست را جدا کنید که سرعت ریشه‌زایی افزایش یابد. قلمه‌ها را در گلدانی که دو قسمت شن و یک قسمت خاک برگ دارد کاشته و باید همیشه سطح خاک رطوبت داشته باشد.

همچنین می‌ توانید از هورمون‌های ریشه‌ زایی قبل کشت نیز استفاده کنید و روی گلدان قلمه را جهت حفظ رطوبت با نایلون بپوشانید. گلدان حاوی قلمه را می‌بایست دور از نور مستقیم خورشید به مدت 2 تا 3 ماه نگهداری کرد تا قلمه‌ها ریشه دار شده و آماده کاشت در باغ و باغچه شوند.

کاشت درخت به از طریق پیوند زدن:

پیوند زدن؛ پیوند نیز روش دیگری است که برای داشتن یک درخت به استفاده می‌شود. نیاز به یک گیاه پایه و پیوند گرفته شده از یک درخت به است که دارای شرایط و میوه مناسب و با کیفیت باشد. با استفاده از روش‌های انجام پیوند، محل برش ساقه پیوندی را آماده کرده و بر روی پایه مورد نظر قرار می‌دهیم.

قطر پیوند و پایه باید یکسان بوده و با ایجاد برش‌هایی هر دو کاملاً یکدیگر را پوشانده و روی هم قرار بگیرند. روش‌های پیوند زدن مختلفی را می‌ توان به کار بست، به عنوان مثال از یک درخت بالغ با قدرت باروری بالا می‌ توان با روش پیوند زبانه‌ای، پیوندی را روی پایه مورد نظر قرار داد. به عنوان مثال، پایه زالزالک یکی از پایه‌های مناسب برای پیوند درخت به است.

خواباندن؛ در اینجا نیز مانند استفاده از طریق خواباندن در گیاهان دیگر، می‌ توان قسمتی از یکی از شاخه‌های بلند را در حالیکه به درخت وصل است، زیر خاک قرار داد. در این وضعیت شاخه خوابانده شده در مجاورت با رطوبت خاک ریشه می‌زند و بعد از اینکه از ریشه زدن آن شاخه مطمئن شدیم، شاخه را از درخت اصلی جدا می‌کنیم.

راهنمای کاشت نهال به

دما: کاشت نهال به عمدتا در مناطقی با آب و هوای معتدل و سرد انجام می شود ، نهال به باید در دمای پایین زیر 7 درجه سانتیگراد به مدت 100 تا 400 ساعت نگهداری شوند تا رشد کنند. در تابستان ، درختان برای رسیدن به رشد مطلوب به تابستانهای نسبتاً گرم نیاز دارند.

نور: یک نهال به برای رشد به نور خورشید کافی احتیاج دارد اگر مقدار مناسبی از نور خورشید را بدست آورد ، رشد خوبی خواهد داشت. هنگام کاشت نهال ، محافظت از درختان در برابر بادهای شدید را مد نظر قرار دهید ، زیرا بادهای شدید باعث کاهش عملکرد درختان می شود.

هرس: نهال به هرس مداوم زیاد احتیاج ندارید اما می توانید شاخه ها را اصلاح کنید تا برگ های بهتری ایجاد شود.

انواع هرس و هرس درخت به

در هرس گیاهان و درختان انواع مختلف هرس ریشه، هرس شاخه و هرس میوه و برگ‌های مختلف انجام می‌شود. در هرس شاخه‌های یک درخت انواع هرس‌های زیر برشمرده می‌شود:

هرس جامی

هرس هرمی

هرس شلجمی

هرس کوردون

آنچه مسلم است، هرس به سلامت، طول عمر و قدرت رشد و باروری درخت کمک می‌کند و باعث از بین رفتن شاخه‌های زاید و دفع آفات و بیماری‌ها می‌گردد. البته درخت به، در سال‌های ابتدایی نیاز چندانی به هرس نداشته و در سال‌های دیگر نیز صرف جدا کردن شاخه‌های شکسته و مرده نیاز به هرس برطرف می‌شود. البته در مواردی که شاخه‌ها در هم تنیده می‌شوند و برداشت میوه‌ها را سخت می‌کنند، یا میوه‌ها ریز می‌شوند، می‌ توان برخی شاخه‌های اضافی را هرس کرد.

هرس درخت به

درختان جوان به گفته برخی از پرورش دهندگان در 5-3 سال اولیه زندگی خود نیازی به هرس ندارند.  مگر حذف پاچوشهایی که از کنار تنه اصلی گیاه و در کنار پایه اصلی درختان ازخاک می روید. این عمل در تمامی طی زندگی درخت به باید انجام شود. زیرا پاجوشها تنها انرژی گیاه مادری را مصرف کرده و فایده دیگری ندارند.  بعد از آن نیز هرس این گیاه شامل قطع ساقه ها و شاخه هایی است که شکسته و آسیب دیده هستند و یا اینکه با رشد در جهت نامناسب ، مزاحم رشد سایر شاخه ها می شوند و زمان مناسب هرس نیز در اواخر زمستان است.

برای کوتاه کردن شاخه هایی که مزاحم رشد سایرین شده اند و یا رو به مرکز گیاه ردد کرده اند باید به گونه ای عمل کرد و که حداکثر حدود یک سوم طول شاخه کوتاه شود و دو سوم آن باقی بماند. در هرس این درخت اصلا نباید زیاده روی کرد. چون گلها و شکوفه های درختان به بر روی ساقه های حاصل از فصل رشد جدید شکل میگیرند. یعنی در بهار ابتدا مقداری رشد ساقه جدید شکل میگیرد و گلها روی همین شاخه ها پدیدار می شوند. به همین دلیل اگر در کوتاه و یا قطع کردن ساقه ها و شاخه های این درختان زیاده روی کنیم، از تعداد ساقه هایی که در فصل بهار خواهند رویید کم می شود. و به همین دلیل شکل گیری میوه ها نیز کاهش خواهد یافت. با این وجود و البته در مورد درختان به که بالغ و بزرگ هستند و چندین سال است که میوه دهی دارند میتوان نسبت به حذف تدریجی یک ساقه مسن که میوه دهی چندانی ندارد اقدام کرد تا انرژی گیاه صرف رشد سایر ساقه ها شود.

ازطرفی اگر تعداد میوه های شکل گرفته زیاد باشد باید در مراحل اولیه رشد میوه ها تعدادی از آنها را حذف کرد و به اصطلاح تنک کرد تا رشد و بزرگ شدن میوه های باقیمانده به خوبی انجام گیرد. این کار را می توان 2-1 هفته بعد از اینکه گلبرگهای گلها ریزش کردند انجام داد و نسبت به کم کردن تعداد میوه ها اقدام کرد. البته باز هم یادآوری می کنم این کار در صورتی ضرورت دارد که تعداد میوه های شکل گرفته زیاد باشد و میوه ها فضای کافی برای رشد و بزرگ شدن نداشته باشند.

آفات و بیماری های به و درمان

از آفات این گیاه می‌توان به سرخرطومی درخت به اشاره کرد که معمولا در میانه‌های تابستان فعالیت می کنند و لاروهای آن با تغذیه خود به درختان به آسیب می‌رسانند. البته لاروهای حشرات دیگر نیز هستند که با تغذیه خود از برگها و همچنین میوه های جوان می توانند به این گیاه آسیب وارد آورند. با مشاهده چنین مشکلاتی می توان با استفاده از سموم آفت کش همانند آفت کشهای تماسی ، فعالیت این لاروها را کنترل و محدود کرد.

شته نیز گاهی مشکلاتی را ایجاد می کند و اکثر بر روی نواحی جوان گیاه همانند سرشاخه ها فعالیت می کند. اگر تعداد شته ها زیاد باشد می تواند به دلیل تولید ماده چسبناک عسلک موجب چسبناک شدن سطح برگها و میوه های جوان شود. از سموم آفت کش نیز می توان برای کنترل حشرات استفاده کرد. توجه کنید که سم آفت کش کارباریل یکی از سمومی است که یم تواند به برگهای درختان به آسیب شدید وارد کند بنابراین جهت مبارزه با آفات این سم را انتخاب و استفاده نکنید.

آفت و بیماری آتشک به و درمان : یکی از بیماریهای خطرناک درختان به آتشک است که علاوه بر به ، درختان سیب و بخصوص گلابی را می تواند آلوده و از پای درآورد. بیماری آتشک به دلیل فعالیت نوعی باکتری با نام علمی Erwinia amylovora  است . این بیماری بر روی شاخه های جوان وسرشاخه ها، برگها و همچنین شکوفه ها مشاهده می شود و اولین علائم را می توان همزمان با ریزش گلبرگ شکوفه های درخت و بر روی نواحی یاد شده مشاهده کرد. نواحی آلوده تغییر رنگ می دهند و پژمرده، چروکیده و خشک می شوند.

اگر شرایط آب و هوایی منطقه شما مرطوب نیز باشد، در هنگام فعالیت  یماری آتشک می توانید شاهد ترشح شیره از قسمتهای بیمار نیز باشید. سرعت پیشرفت این بیماری با توجه به نوع رقم درخت (برخی انواع مقاوم تر و برخی حساس تر هستند) ، سن درخت، شرایط آب و هوایی و قدرت گیاه مختلف متفاوت است اما به هر حال می تواند بعد از مدتی تمامی گیاه را از پای دربیاورد و از بین ببرد.  متاسفانه این بیماری درمانی سریع و 100? ندارد مخصوصا به دلیل اینکه عامل این بیماری نوعی باکتری است، مصرف قارچکشها آنطور که مورد نظر است، اثری بر روی کنترل و ریشه کن کردن این بیماری نخواهند داشت. برای جلوگیری از شیوع این بیماری اولا باید ارقامی از گیاه را انتخاب کرد که به شکل ژنتیکی به این بیماری مقاوم هستند و همچنین با انجام نگهداری خوب و مناسب از گیاه ،درختانی قوی پرورش داد که توان ایستادگی و مقاومت بیشتری در برابر این بیماری داشته باشند .

بهتر  است که به محض مشاهده قسمتی از شاخه و ساقه درخت که علائم آتشک را نشان می دهد هر چه زودتر نسبت به قطع و حذف این شاخه اقدام کرد  از نظر کاربرد سموم اگر خطر شیوع این بیماری در منطقه شما سابقه دارد بهتر است که قبل از مشاهده علائم از سموم استفاده کرد زیرا سموم بعد از ظهور این بیماری اثر بخشی کمی دارند. از جمله سمومی که بدین منظور استفاده می شود میتوان به این نمونه ها اشاره کرد: باکتری کشهایی همانند استرپتومایسین Streptomycin و یا Terramycin که به نحوی نوعی آنتی بیوتیک گیاهی به شمار می روند(البته این مواد را بهتر است زمانی که میوه ها شکل گرفته اند و قابل مشاهده هستند مصرف نکنیم) ، ماده تریس-آلومینیم Aluminum tris که نوعی باکتری کش محسوب می شود اما باید قبل و هنگام گلدهی مصرف شود، سموم قارچکش حاوی عنصر مس که اگرچه قارچکش هستند اما به دلیل داشتن عنصر مس بر روی باکتریها نیز اثر دارند و بیش از سایر موادی که جهت مبارزه با این بیماری معرفی می شوند، در دسترس همگان هستند .

بهتر است که از سموم حاوی عنصر مس هنگامی استفاده کرد که درختان هنوز در رکود به سر می برند و یا در مراحل اولیه بیدار شدن و فعالیت درخت باشد زیرا این سموم می توانند به برگها و میوه های جوان آسیب برسانند با این وجود اگر خطر از بین رفتن تمامی درخت به دلیل این بیماری وجود دارد ، استفاده از آن هنگام وجود گلها و میوه های جوان اجتناب ناپذیر است بخصوص اینکه گاهی برای کنترل مناسب این بیماری مجبور خواهیم بود چندین بار از این سم استفاده کنیم.

 بیماری زنگ بیماری دیگر قارچی است که اکثرا بر روی میوه های گیاه و گاهی برگهای آن لکه هایی نارنجی رنگ ایجاد می کنند برای مبارزه با این بیماری نیز سموم را می بایست قبل از فعالی شدن گیاه و بیدار شدن جوانه ها استفاده کرد و از جمله سموم پیشنهادی برای مسئله می توان به زیرام و تیرام اشاره کرد. پوسیدگی ریشه و طوقه درختان به نوعی بیماری قارچی که توسط قارچ آرمیلاریا Armillaria mellea ایجاد می شود ریشه های درختان به را درگیر می کند و به تدریج آنها را از بین می برد . در نتیجه شاهد پژمردگی شاخه های این گیاه و زوال تدریجی درخت خواهیم بود.

بیماری لکه برگی قارچی درختان به Quince fleck که توسط Fabraea maculata ایجاد می شود بخصوص در مناطقی که رطوبت بالایی در طی فصل رشد دارند شیوع می‌یابد. در این بیماری بر روی برگها لکه هایی تیره رنگ با مرکزی سفید رنگ و کوچک شکل میگیرد . این لکه ها به تدریج بزرگ می شوند و به هم می پیوندند ونواحی وسیعی را تشکیل می دهند. ریزش برگها و از بین رفتن میوه ها از جمله اثرات شیوع این بیماری است. سموم حاوی عنصر مس از جمله سموم موثر بر روی کنترل این بیماری است .